Recensie: ‘Vallen en opstaan’, Sarah Turner

Beth heeft moeite om dingen in haar leven vol te houden. Ze heeft meer baantjes gehad dan ze op één hand kan tellen en ook relaties houden nooit lang stand. Als haar zus betrokken raakt bij een heftig ongeluk, verandert Beth’s leven van de ene op de andere dag en komt ze er alleen voor te staan met haar neefje en nichtje. Het vormt de basis van het nieuwe verhaal van Sarah Turner, met de toepasselijke titel: ‘Vallen en opstaan‘.

‘Beth houdt nooit lang iets vol. Ze heeft meer baantjes en relaties versleten dan ze durft te tellen en ze slaapt nog altijd in haar oude kamertje, bij haar ouders dus. Ze heeft het echt wel geprobeerd, maar behalve haar vaste pubavond op vrijdag wil het gewoon niet lukken met die vastigheid. 

Dan, op een doodgewone ochtend, verandert alles. Een onvoorstelbare tragedie zet Beths leven op zijn kop wanneer zij totaal onverwacht de kinderen van haar zus onder haar hoede krijgt: tiener Polly en peuter Ted. Zo begint een nieuw bestaan met verhaaltjes voor het slapengaan, ouderavonden en olifantenknuffels. Maar zonder ooit eerder voor iemand verantwoordelijk te zijn geweest, vraagt Beth zich af: wat als ik deze taak niet aankan? Met hulp van haar beste vriend Jory en haar aandoenlijke, eenzame buurman Albert ontdekt Beth dat ze deze keer zal slagen, ook al is het met keihard vallen en opstaan.’  (Uitgegeven door A.W.Bruna, vertaald door Valérie Janssen).

Van de ene op de andere dag de verantwoordelijkheid krijgen over twee kinderen, terwijl je al die tijd alleen voor jezelf hebt hoeven zorgen. En dat ook nog hebt kunnen doen onder het dak van je ouders, waardoor je er nooit echt alleen voor hebt gestaan. Het overkomt hoofdpersonage Beth in het nieuwe boek van Sarah Turner. Een tranentrekkend mooi geschreven verhaal dat je niet in koude kleren gaat zitten.

We maken kennis met Beth op een moeilijk moment in haar leven. Wanneer ze voor de zoveelste keer besluit om een baan op te geven krijgt ze een telefoontje, haar zus en schoonbroer zijn betrokken bij een heftig ongeluk, waarbij een van de twee om het leven is gekomen. Tijd om goed te beseffen wat er allemaal is gebeurd heeft Beth niet, als ze er al snel achterkomt dat de zorg over haar tiener nichtje en kleuter neefje bij haar terecht komt. Een uitdaging die Beth met vallen en weer opstaan aangaat. Haar moeders verwachtingen zijn hoog, ze moet deze situatie tot een goed einde brengen, haar beste vriend laat haar beetje bij beetje meer in de steek en Beth heeft 0 verstand van opvoeden. Turner neemt ons mee in het leven van Beth op een moeilijk moment, waarbij er meteen een band ontstaat tussen de lezer en het hoofdpersonage. We worden deelgenoot gemaakt van haar rauwe emoties, haar wanhoop, maar ook de hoop. We zien haar op haar goede momenten maar ook op de verdrietige. Turner heeft ervoor gekozen om ons dicht bij Beth te brengen door het verhaal vanuit de ik-persoon op te schrijven. Een doeltreffende manier van verhaalvertelling waardoor we echt deelgenoot worden gemaakt.

‘Een boek met evergreen-kwaliteiten’

Turner trakteert ons op een pakkende schrijfstijl in ‘Vallen en opstaan’, die te midden houdt tussen prachtig gedetailleerd met vlotte momenten. Waarbij niet zo zeer de dialogen centraal staan, maar vooral de gedachtes. Helemaal passend voor het verhaal! Wat dit boek daarnaast tranentrekkend mooi maakt zijn de onderliggende boodschappen die de schrijfster in het verhaal heeft verwerkt. We zien Beth gaandeweg het verhaal een mooie emotionele groei doormaken, waarin ze beseft dat de stempel die van jongs af aan op haar is gedrukt (van iemand die niets afmaakt) helemaal niet bij haar past. Dat ze haar eigen verwachtingen kan overtreffen en dat ook met verve kan doen. We zien iemand die steeds meer in haar eigen kracht gaat geloven naar voren komen, wat dit boek naast ijzersterk ook motiverend en inspirerend maakt.

‘Vallen en opstaan’ is een prachtige parel van de hand van Turner. Een verhaal dat beklijft door de onderwerpkeuze, de manier van schrijven en het krachtige hoofdpersonage. Dit zou zomaar eens een evergreen kunnen worden die we nog jaren hier en daar terug zien komen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.