Wanneer het leven van hoofdpersonages Ronke, Simi en Boo, op zijn kop wordt gezet konden ze niet voorzien hoe heftig het zou worden. Maak kennis met de nieuwe roman, met thriller aspecten, van Nikki May ‘Wahala‘.
‘Ronke, Simi and Boo are inseparable mixed-race friends living in London. They have the gift of two cultures, Nigerian and English, though not all of them choose to see it that way. Everyday racism has never held them back, but now in their thirties, they question their future. Ronke wants a husband (he must be Nigerian); Boo enjoys (correction: endures) stay-at-home motherhood; while Simi, full of fashion career dreams, rolls her eyes as her boss refers to her urban vibe yet again. When Isobel, a lethally glamorous friend from their past arrives in town, she is determined to fix their futures for them. Cracks in their friendship begin to appear, and it is soon obvious that Isobel is not sorting but wrecking. When she is driven to a terrible act, the women are forced to reckon with a crime in their past that may just have repeated itself.’
In ‘Wahala’ maken we kennis met goede vrienden Ronke, Simi en Boo. Hoewel de drie op het eerste oog niet veel gemeen hebben, hun jeugd en levens zijn heel anders verlopen, iets dat ze met elkaar verbindt zijn hun etentjes waar ze naar uitkijken. Etentjes waar ze hun hart kunnen luchten, kunnen vertellen over hun liefdesleven, de dingen waar ze mee worstelen, maar ook de mooie momenten. Ronke, de flapuit tandarts hoopt heimelijk dat de jongen die ze momenteel date echt de ware is. Simi is getrouwd met Martin en probeert tevreden te zijn met het huwelijk wat ze heeft, maar toch knaagt er iets. Boo brengt haar dagen door als een huismoeder, maar vindt dit eigenlijk maar helemaal niets. De vrouwen staan allemaal op een punt in hun leven waarop ze belangrijke beslissingen moeten nemen, als blast from the past Isobel terug komt in hun levens. Hoewel ze de dames overlaad met cadeaus en het laat voorkomen alsof ze het beste met ze voor heeft, blijkt er toch een verraderlijk staartje aan het verhaal te zitten.
‘Een must om te lezen!’
May brengt ons het verhaal opgetekend vanuit de drie perspectieven van de vrouwen, waardoor we een goed beeld krijgen van wat hen bezighoudt, hoe ze over situaties denken en over elkaar. Als een vogel hangen we boven het verhaal en zien we hoe het zich beetje bij beetje ontvouwt. De mozaiekvertelling waar May voor heeft gekozen is perfect om dit verhaal te vertellen. Niet alleen brengt het spanning in het verhaal, door de onuitgesproken gedachtes van de personages, maar het brengt je ook dicht bij ze in de buurt. Alsof je een vierde vriendin in het verhaal bent die van iedereen wat krijgt te horen. Het is deze manier van schrijven die ook de vaart mooi in het verhaal houdt, omdat er vaak geswitcht wordt van personage blijven de hoofdstukken kort en de spanningsboog mooi opgerekt. Dat May’s schrijfstijl, vooral in de stukken die ze schrijft vanuit Ronke, dan ook nog eens overloopt van de humor maakt het plaatje voor mij helemaal compleet. Want wat is dit een heerlijk verhaal om bij te gniffelen op de bank!
May brengt ons een verhaal dat valt in het genre roman, waarbij ze meerdere stijlen terug laat komen. We hebben een stukje feelgood door de humor, een echte literaire vibe door de achterliggende boodschappen, en aan het einde ook een heuze thriller verhaallijn die de spanning goed in het verhaal brengt. Dat de schrijfster daarnaast ook wat culturele aspecten in het verhaal heeft gebracht, maakt dit voor mij ook een verhaal waar je meer kennis opdoet over de Nigeriaanse cultuur, met al haar gewoontes en aspecten. Dat May ons dan ook een prachtig vol verhaal brengt, dat rijk aanvoelt door de verhaallijn, de kleurrijke personages en de mooie culturele aspecten, mag een understatement zijn. Dit verhaal is een ware must om te lezen!