We kennen Jenny Colgan voornamelijk van de mierzoete boeken over de lekkerste chocolaatjes, cakejes of snoepjes. Maar Colgan schrijft ook boeken die niets te maken hebben met eten zoals het feel good boek West End Girls. Een verhaal over de tweeling Lizzie en Penny Berry die allebei hun leven om willen gooien en besluiten in te trekken in het appartement van hun oma in Chelsea.
De tweeling blijkt in alles van elkaar te verschillen. Penny is opzoek naar spanning en kan niet wachten totdat ze haar ‘saaie’ leven kan omruilen voor booming Chelsea. Lizzie zit liever op de bank van haar moeder chips te eten dan er echt uit te gaan. Zowel Lizzie als Penny komen zichzelf tegen en hebben allebei te maken met bepaalde obstakels. Als lezer voel je jezelf een gemiste drieling in het verhaal. Colgan neemt je aan de hand mee door het verhaal en geeft je het gevoel dat je werkelijk in de ruimtes bent waar het verhaal zich afspeelt door zeer gedetailleerd te omschrijven hoe alles eruit ziet.
Als lezer voel je jezelf een gemiste drieling in het verhaal
De mierzoete verhalen van Colgan kennende is het wel even een hele omschakeling om in het verhaal te komen. De recepten die je bij de andere boeken voor ieder hoofdstuk krijgt mis je toch wel een beetje! Toch laat Colgan je met de eerste alinea in het verhaal komen. Binnen deze honderd-nogwat woorden kom je erachter wie Penny en Lizzie zijn. Doordat het geschreven is vanuit de zij-perspectief komen beide zussen allebei evenveel aan het woord. Hierdoor mis je soms wel wat diepgang in het boek die je waarschijnlijk wel had gehad als het vanuit één van de zussen was geschreven in het ik-perspectief.
Met iets meer dan driehonderd bladzijde ben je door het boek heen. Het is een echt feel good boek met helaas toch wel een beetje een voorspelbaar einde. Als zitten er ook enige twist in het verhaal die je niet ziet aankomen.
Heb jij West End Girls of een van de andere boeken van Colgan gelezen? Laat weten bij het commentaar wat je van ze vond!