Begin dit jaar maakte we kennis met het schrijftalent dat Melissa Daley heet. Met haar eigen vlotte manier van schrijven gaf ze destijds gestalte aan de grappige kat Molly in ‘Molly & Het Kattencafé‘. Tijdens de koude dagen is ze terug met ‘Winter in het Kattencafé‘. Sluiten we het pluizige beestje wederom in ons hart?
‘Het stadje Stourton-on-the-Hill, in de groene heuvels van de Cotswolds, heeft zijn eerste kattencafé. Hier woont Molly samen met haar kittens in een waar kattenparadijs, terwijl eigenaresse Debbie de gasten haar huisgemaakte delicatessen serveert. Maar zelfs in deze idyllische omstandigheden loopt niet alles volgens plan.
Als Debbies zus met een gebroken hart aanklopt bij het café, staat Debbie erop dat ze bij hen blijft logeren, zolang ze maar wil. Maar Linda komt niet alleen. De katten zijn flink van de kaart door de komst van haar woest keffende hond, Beau. En dit is niet het enige wat tegenzit – Molly’s bestaan wordt onverwacht bedreigd door een Siamese rivaal. Als een van haar kittens ook nog verdwijnt, is het maar de vraag of de aanstaande feestdagen wel zo feestelijk zullen zijn…’
Niets fijners dan wanneer de Sint het land heeft verlaten om meteen in de kerststemming te komen. En dat doen we uiteraard met een fijn kerstig feelgood boek. Maak kennis met ‘Winter in het Kattencafé’ de perfecte winterse read voor deze tijd van het jaar! Ik heb het al eerder geschreven, maar ik hou van een boek dat is geschreven vanuit het perspectief van een dier. Ze geven je altijd een nieuwe, verfrissende kijk op de wereld en de personages die daarin leven. Melissa Daley bleek in het eerste boek al een echte koningin op dit gebied, maar wat heeft ze met ‘Winter in het Kattencafé’ weer een geweldig verhaal neergezet! Dit is vooral toe te schrijven aan haar vlotte doch gedetailleerde schrijfstijl, waardoor je meteen in het verhaal zit. “Er ging een koel briesje door mijn vacht en ik ademde diep in. Het rook heerlijk naar gevallen herfstbladeren en de aromatische geur van de delicatessenwinkel achter mij. De klok in de kerktoren had net vijf uur geslagen en ik wist dat het straks, als de winkels sloten en de dagjesmensen weer naar huis gingen, veel rustiger zou worden op het drukke plein.”
‘Daley heeft de perfecte manier gevonden om het verhaal te vertellen en heeft daardoor niet alleen een rond verhaal weten te creëren, maar ook een waarin alle personages floreren’
Daley heeft het talent om het dierenperspectief uiterst menselijk te maken, alsof je gewoon leest over een vriendin van de hoofdpersonage. Ze geeft ze emoties mee, zo zegt Molly over haar kinderen: “De toekomst was een onbeschreven blad, een verhaal dat zich nog moest ontvouwen, en ik was bevoorrecht dat ik al zo ver op hun levenspad had meegereisd.” Daar schuilt voor mij ook de kracht achter dit verhaal. Doordat Molly emoties heeft, wordt het verhaal ontzettend mooi weergegeven. Molly is niet per se de hoofdpersoon in dit boek, maar fungeert meer als het alwetende personage die weet hoe het met iedereen gaat. Daley heeft de voor haar perfecte manier gevonden om het verhaal te vertellen en daardoor niet alleen een rond verhaal weten te creëren, maar ook een waarin alle personages floreren.
Over de verhaallijn kan ik verder kort zijn, deze staat als een huis. Daley zorgt voor een aantal plottwisten die je zeker niet ziet aankomen en schakelt met gemak tussen verschillende scènes en emoties van haar personages die daarbij horen. Ik kan niet anders zeggen, dan dat ik hoop dat we snel weer een verhaal uit deze reeks te lezen krijgen! Vlot, beeldend en uniek door het vertelperspectief!
Heb jij ‘Winter in het Kattencafé’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit verhaal vindt!
