De feestmaand Nederland Leest heeft weer zijn intrede genomen in de Nederlandse bibliotheken! Nederland Leest staat dit jaar in het teken van ‘duurzaamheid’. Naast het toffe jeugdverhaal ‘Borealis’ van Marloes Morshuis, geeft de bibliotheek dit jaar ook een ander prachtig boekje cadeau. ‘Winterbloei’ van de schrijver die onlosmakelijk met de natuur is verbonden ‘Jan Wolkers’.
‘In november leest heel Nederland de mooiste natuurverhalen van schrijver en natuurmens Jan Wolkers. Met liefde en aandacht laat hij ons genieten van alles wat groeit en bloeit. Met een flinke dosis humor leert hij ons de aarde waarderen. Een kwetsbare aarde die steeds onder druk komt te staan door overconsumptie, milieuvervuiling en klimaatverandering. Wolkers’ biograaf Onno Blom koos de mooiste verhalen, brieven, essays, dagboekfragmenten en gedichten van Jan Wolkers over de natuur. Ronald Giphart, ambassadeur van Nederland Leest, nodigt u uit om na het lezen met elkaar in gesprek te gaan over duurzaamheid. Columniste Aaf Brandt Corstius trakteert u tussendoor op haar humoristische kijk op duurzame dilemma’s en Jan Wolkers liefde voor de natuur.’
‘Turks Fruit’, ‘Een Roos van Vlees’ en ‘Terug naar Oegstgeest’. Hoewel deze bekende boeken van Jan Wolkers een lange tijd geleden zijn verschenen zijn het klassiekers die generaties lang worden gelezen. Ook ik las op de middelbare school een aantal van zijn boeken. Ik was dan ook meteen enthousiast toen ik hoorde dat de een deel van de werken van Wolkers zouden worden gebundeld voor deze editie van Nederland Leest. En wat een topwerken heeft biograaf Onno Blom uitgekozen, aangevuld met de grappige columns van Aaf Brandt Corstius. ‘Winterbloei’ is daardoor niet alleen een prachtig betoog geworden voor de natuur en duurzaamheid maar ook een geweldig eerbetoon aan een van de beste schrijvers die de Nederlandse letteren heeft gekend.
”Winterbloei’ is niet alleen een prachtig betoog voor natuur en duurzaamheid, maar ook een geweldig eerbetoon aan een van de beste schrijvers die de Nederlandse letteren heeft gekend.’
‘Winterbloei’ staat vol met prachtige teksten, die voor ieder wat wils brengen. Voor mij sprong ‘Brief uit Texel’ eruit. Een brief aan Jeroen waarin Wolkers op zijn best is als je het mij vraagt. Hij praat over, wat op het eerste oog futiliteiten lijken, maar weten deze om te buigen naar een uitermate boeiende tekst. Zo heeft hij het over de natuur, kat Voske, Karina die bloemen ontleedt om zeldzame exemplaren te vinden. Hij schetst een gewoon familie-uitje. Maar door zijn oog voor detail en zijn bloemrijke, haast poëtische manier van schrijven zet hij – al dan niet onbewust- een prachtig relaas voor de natuur neer. “De hei bloeit op de duinen. Er zijn hele roodpaarse heuvels en dalen. Maar de Slufter, die in mei roze was van het Engels gras, in nu blauwpaars van de bloeiende lamsoor.”
Waar Wolkers vooral op de serieuze tour gaat, zorgt columniste Aaf Brandt Corstius voor de nodige humor in het boekje. Haar losse schrijfstijl sluit prachtig aan op de beeldende maar ook serieuzere werken van Wolkers. Brandt Corstius: ‘Het is een vreemde, kinderlijke gewoonte om dieren te verzamelen die eigenlijk niet als huisdier gehouden dienen te worden…. Een echte warme band had ik nooit met die gratis gevonden diertjes. Ik was eerder een beetje gemeen voor ze, denk ik nu. Ik trok nog net niet hun poten eruit, zoals sommige kinderen met dieren deden. Maar aardig was het ook niet, dat gevangen houden in een sigarendoosje. Wolkers was wel aardig. Die had slakken in zijn zak. Voor de gezelligheid.’
Doordat de werken met elkaar zijn gecombineerd krijgt de lezer hier en daar ook even een adempauze tussen de verhalen om het werk van Wolkers nog meer te waarderen.
‘Winterbloei’ krijg je nu cadeau van de bieb en is gedurende de maand november in je plaatselijke bibliotheek op te halen.