Alweer het laatste verhaal uit de Yoga Girl serie. Nog één keer duiken we in het wel en wee van de mensen van de Yoga House Studio. En dit keer in het leven van eigenaresse Luna. Is het net zo goed als de andere boeken, of komt dit zevende deel een beetje als mosterd na de maaltijd?
‘Luna’s wereld stort in op de dag dat ze een ontruimingsbevel krijgt voor Lotus House Yoga. De yogaschool is voor Luna niet zomaar een bedrijf; sinds ze de school erfde van haar moeder, draait haar hele leven om yoga. Het is het centrum van haar universum, en het is haar missie om met haar lessen harmonie en goedheid te verspreiden. Nu is de knappe maar onmogelijk arrogante projectontwikkelaar Grant Winters haar enige kans op redding. Hij is degene die luxeappartementen wil bouwen waar nu haar yogaschool staat; hem moet ze zien te overtuigen haar zaak te sparen.
Als ze vol strijdlust zijn kantoor binnenstormt, lijkt Grant bereid te zijn naar haar te luisteren. Ze sluiten een deal: hij zal de moeite nemen om de yogaschool te bezoeken en wat lessen te volgen, zodat Luna hem wellicht van het nut ervan kan overtuigen. In ruil daarvoor moet zij een aantal keren zijn date zijn bij chique zakendiners en belangrijke gelegenheden in zijn wereld van het snelle geld. Beiden moeten ver uit hun comfortzone komen, en ze ontdekken dat het hart zich weinig aantrekt van zakelijke deals.’
Het laatste deel alweer in de ‘Yoga Girl’ serie, ik was dan ook benieuwd hoe Audrey Carlan deze serie zou afsluiten. En ik kan je zeggen, ik heb er een beetje gemixte gevoelens over. Laten we eerst beginnen met de positieve kanten. Zoals bij alle andere verhalen van Carlan is de schrijfstijl in ‘Yoga Girl: verlicht verlangen’ ook erg vlot en pakkend. Zowel in de dialogen, die weer mooi menselijk zijn met klungelige uitspraken en versprekingen, maar ook in de gedachtes van hoofdpersonen Luna en Grant. Je leert ze goed kennen door de gedachtes die ze zelf hebben, maar ook de gedachtes die ze over elkaar hebben. Wat tevens ook voor een aantal grappige situaties zorgt.
‘Vooral aan het einde weet Carlan de spanning goed op te bouwen en neemt het verhaal een mooie, unieke wending’
Daarnaast steekt Carlan dit verhaal ook op een ietwat andere manier in. Vooral op het einde weet ze de spanning goed op te bouwen en krijgt de verhaallijn een mooie, unieke wending. Het is alleen het eerste deel van het verhaal waar het voor mij misgaat. Carlan raast door het begin heen, geeft niet veel voorinformatie, die zeker niet had misstaan omdat de lezer nog niet kennis heeft gemaakt met Luna als hoofdpersoon. Daarnaast wordt er in het tweede hoofdstuk een deal tussen de hoofdpersonen gesloten die erg plat overkomt en niet echt te volgen is. Het begin komt afgeraffeld over en meer als ‘hier werken we ons even doorheen om vervolgens aan het echte verhaal toe te kunnen komen.’ Jammer aangezien het verhaal zeker potentie had gehad om een van de betere te worden in de serie.
Ik ben niet heel enthousiast over ‘Yoga Girl #7 Verlicht verlangen’ terwijl ik na het lezen van de achterflap wel dacht dat dit een ontzettend tof verhaal zou worden. Iets meer aandacht aan het begin, in combinatie met de geweldige schrijfstijl van Carlan had zeker tot een van de betere verhalen uit deze serie kunnen leiden.
Heb jij ‘Yoga Girl #7 Verlicht verlangen’ ook gelezen? Laat weten bij de reacties wat jij van dit verhaal vindt!
