Recensie: ‘Young Sheldon’

Als er een serie is waar ik ’s avonds met plezier de televisie voor aanzet dan is het wel ‘The Big Bang Theory’. Hoewel deze serie inmiddels haar laatste seizoen heeft aangetikt, staat de volgende alweer klaar. Maak kennis met de prequel ‘Young Sheldon’! Warners Bros. bracht het eerste seizoen uit op DVD en stuurde een exemplaar op naar Boekhopper.

‘Het leven is bepaald niet makkelijk voor het 9-jarige genie Sheldon Cooper. Zijn vader, football-coach George, heeft geen idee hoe hij een band moet opbouwen met een zoon van wie hij niets begrijpt. Zijn moeder, de vrome Mary, doet wat ze kan om haar buitenbeetje te beschermen. Sheldon’s jeugd is een aaneenschakeling van ongemakkelijke en veelbelovende situaties die hem uiteindelijk maken tot de geliefde iconische wetenschapper die we allemaal kennen uit The Big Bang Theory.’

Een uniek, grappig verhaal dat hier en daar ook nog eens leerzaam is. Een omschrijving die ik helemaal vind passen bij ‘Young Sheldon’. Het heeft de vibe van ‘The Big Bang Theory’, maar dan net even in een nieuw jasje waardoor de serie weet te verrassen. Waarbij humor net zoals in de reguliere serie voorop staat. Sheldon gaat namelijk op negenjarige leeftijd naar de middelbare school. Een aardige uitdaging als de kinderen waar je mee in de klas zit twee keer zo groot zijn als jij. Al lijkt het Sheldon niet heel erg te deren. Hij gaat op in zijn eigen wereld en bepaalt zelf wat hij doet. Dit levert een aantal grappige scènes op. In de eerste afleveringen zien we bijvoorbeeld hoe Sheldon in discussie gaat met de plaatselijke pastoor. De jonge wetenschapper is ervan overtuigd dat de wereld is gevormd door de oerknal. Hij maakt het de pastoor aardig moeilijk met zijn vragen over de oerknal. Pastoor: “Er was geen oerknal, alleen het woord van god.” Sheldon: “Was dat woord Kaboem!”

De rol van de jonge Sheldon wordt gespeeld door Iain Armitage en wat mij betreft hadden ze geen betere acteur uit kunnen kiezen. Wat zet hij een geloofwaardige jonge wetenschapper neer! Waarbij hij makkelijk laveert tussen de scènes waar wetenschappelijke taal over fantomen er net zo makkelijk uitrolt als de vraag: ‘wat eten we vanavond’. Daarnaast heeft Armitage de oudere versie van Sheldon goed bestudeerd en lijkt het voor de kijkers van de’ The Big Bang Theory’ ook echt alsof je na een jongere versie van het geliefde personage zit te kijken. Uiterst knap hoe de acteur dat voor elkaar heeft gekregen, kleine handelingen zoals intonatie lopen volledig gelijk met Jim Parsons versie van de oudere Sheldon.

‘Deze serie staat als een huis’

In de serie is uiteraard ook een rol weggelegd voor de oma van Sheldon, voor kijkers van ‘The Big Bang Theory’ bekend als Meemaw. Een drinkende flierefluiter die het leven niet al te serieus neemt. De rol wordt gespeeld door Annie Potts onder andere bekend van Toy Story en de nieuwe Ghostbusters film. De ervaren actrice brengt een fijne mix van komedie naar het scherm die perfect aansluit Armitage. Ze heeft een verfijnd gevoel voor timing, weet een grap zo te brengen dat vrijwel iedereen meteen in de lach schiet. (gelukkig hebben de makers er in deze serie niet voor gekozen om het voor een live-publiek op te nemen dat om de zoveel seconden lacht. Grappen worden gebracht zoals ze zijn, het is aan de kijkers om te bepalen of ze het zelf ook echt grappig vinden inplaats van een lachband)

Over de verhaallijn kan ik verder kort zijn. In de 22 episode, waaruit het eerste seizoen bestaat, is het gewoon genieten geblazen. De bekende ‘The Big Bang Theory’ momenten zitten erin vol wetenschap, maar je krijgt ook een kijkje in het leven van een Amerikaanse familie in de vorige eeuw. Accenten liggen er dicht op, kleding vol met bloemen spat van het beeldscherm af en de bekende matjes voor jongens zijn weer terug. De scripsschrijvers hebben er tevens voor gezorgd dat je iedereen goed leert kennen en de focus niet alleen op Sheldon ligt. Hiermee weten ze een rond verhaal te brengen dat ook leuk is voor kijkers die niet zoveel hebben met wetenschap.

Het enige minpuntje voor mij aan deze serie is dat het qua montage niet altijd naadloos in elkaar overloopt. Soms zit er een zwart beeld tussen en wordt er daarna overgeschakeld naar een nieuwe scène in een ander decor. Hoewel de serie in de vorige eeuw afspeelt, had dit wel iets mooier in elkaar over mogen vloeien. Al doet dit voor mij niet echt veel afbreuk aan de serie. Deze staat als een huis en kan een aantal langere onderbreking met kracht dragen.

‘Young Sheldon’ is de perfecte prequel voor alle The Big Bang Theory fans. Hopelijk komen er nog net zoveel seizoenen als van de reguliere serie en zien we ook de andere bekende personages hun opwachting maken.

Heb jij ‘Young Sheldon’ ook gezien? Laat weten wat jij van deze serie vindt!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.