‘Six Poppies’, Lisa Carter

Wanneer er op een boek staat dat het perfect is voor de fans van Nicholas Sparks, dan weet je dat ik het boek moet lezen. Ik ben al jaren fan van Sparks en nog niet vaak kon een auteur zich zo meten aan de schrijver als Lisa Carter. Carter brengt ons dit voorjaar het ontroerende, emotionele en prachtig geschreven verhaal ‘Six Poppies‘. Een verhaal dat je niet in de koude kleren gaat zitten en dat je met geen mogelijkheid weg kunt leggen omdat het zo goed is!

‘Afghanistan, 2007. Carl meets Sarah, a nurse, at Camp Bastion and they feel an instant connection. But she’s the girlfriend of his fellow soldier, Danny, so he pledges to keep his distance. Finally back in England, Carl vows to never forget those who didn’t make it home, honouring each of them with a tattoo of a poppy. While many miles away, Sarah tries to forget the man she swore to leave behind. But when Carl and Sarah are thrown back together, it’s clear that both of them are broken. But do the scars of what they went through run to deep, or is there a chance they can find happiness again, together…’ (Uitgegeven door Penguin UK).

Boeken die je laten huilen van ontroering, die zich een weg in je hart nestelen en die je nog ver na het omslaan van de laatste pagina bij je houdt. Wat mij betreft de meest mooie boeken om te lezen. Lisa Carter brengt ons dit voorjaar zo’n boek met ‘Six Poppies’. Een liefdesverhaal in oorlogstijd, waarbij je maar betere een grote pak tissues kunt kopen, want dit verhaal zal je ontroeren, raken en niet meer loslaten.

In ‘Six Poppies’ maken we kennis met Carl en Sarah. Carl is een stoere militair die samen met zijn vriend in Afghanistan op zoek is naar manieren om de vrede te bewaren. Sarah heeft in haar jeugd veel voor haar kiezen gekregen, wat ervoor heeft gezorgd dat ze verpleegkundige is geworden. Ze wil mensen helpen en dan vooral mensen in oorlogsgebied. Wanneer haar vriend Danny naar Afghanistan gaat als militair, besluit ze hem te volgen en haar eigen talenten in te zetten voor de bevolking. Het is echter de beste vriend van Danny, Carl, die de aandacht van Sarah vraagt. De twee hebben een instant connectie, maar samenkomen kunnen ze niet. Of misschien toch wel? Carter brengt ons met Sarah en Carl twee geweldige hoofdpersonages, waar vanuit we het verhaal volgen. Complexe personages die veel mee hebben gemaakt en op zoek zijn naar manieren om hun rol te vinden in de wereld. We lezen dit verhaal vanuit twee perspectieven, maar ook in twee tijdspaden. Zo reizen we met de twee af naar Afghanistan waar ze elkaar voor het eerst ontmoeten en maken we vervolgens telkens sprongen in de tijd naar het nu. Het nu waarin Carl rouwt om de vrienden die hij is verloren tijdens zijn militaire tijd en Sarah de zorg heeft over een man die niet meer zichzelf is. De twee krijgen flink wat uitdagingen voor hun kiezen en Carter laat ons mooi dicht bij ze in de buurt komen zodat we een goed beeld van ze krijgen. Ze beschrijft hun perspectieven vanuit de ik-vorm wat ons een goed beeld geeft van hun gedachtes en emoties. We staan echt langs Carl en Sarah in het verhaal, wat het nog intenser maakt om te beleven.

‘Een emotionele rollercoaster die je alleen maar vol bewondering kunt lezen!’

Iets dat vooral ook komt door de onderwerpbehandeling van Carter. Ze schuwt er niet voor terug om beladen thema’s als oorlogstrauma’s, jeugdtrauma’s en rouwen naar voren te brengen in al hun rauwheid. Maar wel altijd met respect, wat dit verhaal intens ontroerend maakt en zorgt dat het echt onder je huid gaat zitten. Carter gebruikt daarbij een prachtige beeldende schrijfstijl die maakt dat je echt in het verhaal zit. Ze omschrijft geuren, kleuren, emoties en situaties met evenveel passie waardoor ze zichtbaar worden voor de lezer. Een doeltreffende manier van verhaalvertelling die ons echt meeneemt naar het oorlogsgebied, Engeland en alle settings die de personages bezoeken. Daarbij speelt de liefde uiteraard een grote rol, maar wel een subtiele. Carter neemt ons mee in een slow burn die maakt dat je alleen maar meer smacht naar momenten tussen de twee. Waarin ze hunzelf kunnen zijn en toe kunnen geven aan de gevoelens die ze hebben. Dat we daarnaast ook nog een ietwat mysterieuze verhaallijn er tussendoor krijgen, maakt het verhaal voor mij helemaal compleet en onmogelijk om weg te leggen!

‘Six Poppies’ is een prachtige roman van de hand van Carter. Hij pakt door de prikkelende verhaallijn, het gedetailleerde schrijfwerk van Carter en haar manier van het plaatsen van emoties en gevoelens in het verhaal. Een emotionele rollercoaster die je alleen maar vol bewondering kunt lezen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.