Ze is moeder van twee kinderen, maar was jaren geleden zelf ook nog maar een meisje. Een meisje dat haar best moest doen om haar traumatische jeugd voor de buitenwereld geheim te houden. Iets dat haar heeft getekend voor het leven. We lezen erover in het adembenemend mooi geschreven, intense en beklemmende verhaal ‘Sleep‘ van Honor Jones.
‘Ten-year-old Margaret hides beneath a blackberry bush in her family’s lush backyard while her brother hunts for her in a game of flashlight tag. Hers is a childhood of sunlit swimming pools, Saturday morning pancakes and a devoted best friend, but her family life requires careful prudence. Her mother can be as brittle as she can be loving, and her father and brother assume familiar, if uncomfortable, models of masculinity. Then late one fateful summer, everything changes. A line is crossed and in the wake of that betrayal the simple pleasures of girlhood slip away. Twenty-five years later, Margaret hides under her parents’ bed, waiting for her young daughters to find her in a game of hide and seek. She’s newly divorced and navigating her life as a co-parent, while discovering the pleasures of a new lover. But some part of her is still under the blackberry bush from all those summers ago, punched out of time. She must now reckon with the echoes between the past and the present, what it means to keep a child truly safe, and just how much of our lives are ours alone.’ (Uitgegeven door Harper Collins UK).
Wow, dit verhaal! Ik kan je zeggen: het gaat je niet in de koude kleren zitten! Wat een intens, beklemmend en uiterst emotioneel verhaal heeft Honor Jones neergezet. Een verhaal dat raakt, dat je zal frustreren, dat je laat lachen maar vooral laat inzien hoe eenzaam trauma’s kunnen zijn.
In ‘Sleep’ maken we kennis met Margaret. Een jonge vrouw die recent is gescheiden en de zorg over haar twee jonge dochters draagt. Nu zij een bepaalde leeftijd bereiken die voor haar alles-veranderd is geweest gaat Margaret terug in de tijd. Terug naar haar jeugd, naar haar vader die een affaire had, naar haar moeder die altijd op de rand van een inzinking stond en naar de meest verdrietige en alles verwoestende situaties die ze heeft moeten doorstaan. Alleen heeft moeten doorstaan, want de geheimen en duistere kanten van haar familie naar voren brengen, dat mocht ze onder geen voorwaarden doen. Jones brengt ons met Margaret een gebroken personage. Iemand die het liefste grote afstand houdt van alles en iedereen om haar heen, die gefrustreerd is, haar schild ophoudt en hoopt dat niemand haar ware verhaal leert kennen. Een ongrijpbaar personage, waar je beetje bij beetje steeds meer over leert, waardoor ze mateloos interessant wordt. Jones plaatst ons als een vogel boven het verhaal en geeft ons zo een goed beeld van Margaret, waar we steeds meer een band mee opbouwen bij alle onthullingen die over de pagina’s uit worden gespreid. Je voelt met haar mee, hebt tranen in je ogen door wat haar is overkomen en kunt alleen maar voor haar juichen wanneer ze haarzelf voorop begint te zetten.
‘Beklemmend, indrukwekkend en een verhaal om nooit meer te vergeten!’
Jones brengt ons een intens en beklemmend verhaal dat neigt naar het literaire door haar prachtige gedetailleerde manier van schrijven. Ze weet met een paar woorden emoties te vangen die normaalgesproken niet makkelijk onder woorden te brengen zijn, weet ons te raken met plottwisten en feiten en brengt ons in vervoering door de kracht van het hoofdpersonage. In het boek behandeld ze veel beladen onderwerpen, waaronder seksueel misbruik en emotionele verwaarlozing. Jones doet dit met veel respect en gevoel. Hoewel dit boek zeker intens en beladen is, staat er een onderwerp centraal: moederschap. Margaret wil een goede moeder zijn voor haar twee kinderen, ze beschermen tegen alles dat slecht is. Maar tegelijkertijd wil ze ook een stukje in haarzelf helen, haar kind zijn dat nooit een moeder heeft gehad die dat ook voor haar deed. De tweestelling in het verhaal, doordat het in twee tijdspaden wordt gebracht, geeft dit doeltreffend weer. Waardoor dit boek nog meer emotie en gevoel met zich meedraagt en zich in je nestelt om je er compleet in mee te nemen.
Honor Jones brengt ons met ‘Sleep’ een van de meer indringende werken die ik de afgelopen tijd heb gelezen. De manier van onderwerpbehandeling, de literaire manier van schrijven en het prikkelende hoofdpersonage maken het een boek dat je moet ervaren! Wel goed om te weten is dat het voor sommige mensen die te maken hebben met jeugdtrauma’s wel als een trigger kan werken.