Katarina Widholm, ze verovert de wereld van de historische romans in sneltreinvaart met haar mateloos interessante boekenserie ‘Het Zweedse lot’. Inmiddels hebben we de eerste twee delen al besproken en recent is het derde deel ook vertaald naar het Nederlands. Tijd om weer kennis te maken met een pareltje van haar hand met ‘Steun en toeverlaat‘.
‘Het is oktober 1949 en de Tweede Wereldoorlog is alweer een paar jaar voorbij. Betty wordt dertig en viert haar verjaardag omringd door familie en vrienden. Haar huwelijk met Olof is gebaseerd op vertrouwen en vriendschap en het gaat goed met hun zoon Anders en met Martina, Betty’s dochter uit een vorige relatie.
Toch is niet alles zoals het zou moeten zijn. Olof trekt zich steeds meer terug en Betty begrijpt niet waarom. Daarnaast wil Martina’s biologische vader, Martin Fischer, in contact komen met zijn dochter en haar zangopleiding financieren. In eerste instantie weigert Betty, maar is dat wel verstandig nu de financiële zorgen in haar bedrijf zich langzaam beginnen op te stapelen? Als Betty ook nog eens ruzie krijgt met haar beste vriendin Viola moet ze alles op alles zetten om haar leven weer op de rit te krijgen.’ (Uitgegeven door Boekerij, vertaald door Daniëlle Stensen).
De boeken van Katarina Widholm, ik ben er de afgelopen maanden echt verslingerd aan geraakt! Haar prachtige gedetailleerde manier van schrijven waarmee ze iedere situatie inzichtelijk maakt, het krachtige hoofdpersonage dat ze opvoert en de spanning in haar historische romans maken het een feestje om ze te lezen. Tijd om een duik te nemen in het derde deel! Is het net zo mooi geschreven, pakkend en spannend? Ik kan je zeggen: ja, ja, ja!
In ‘Steun en toeverlaat’ het derde deel in de ‘Het Zweedse lot’ boekenreeks gaan we wederom op pad met Betty. De tweede wereldoorlog is alweer een paar jaar voorbij en Betty staat op het punt om haar dertigste verjaardag te vieren. Ze heeft een nieuwe man, een zoontje dat het gezin compleet maakt en ze runt nog steeds met plezier haar winkel. Maar een aantal gebeurtenissen gooien flink wat roet in het eten. Zo maakt de biologische vader van haar dochter een rentree in haar leven en weet ook haar broer de nodige chaos te veroorzaken. En wat houdt haar man bezig? Widholm geeft het Betty flink voor haar kiezen in dit boek, want jeetje wat maken we weer veel mee samen! De krachtige Betty die we kennen uit de vorige delen, heeft plaatsgemaakt voor een vrouw die probeert om het goed te doen voor alles en iedereen om haar heen, maar daarvoor zichzelf stelselmatig wegcijfert. Zeker wanneer het gaat om haar dochter en haar man. En wanneer ze achter een aantal geheimen komt wordt Betty’s leven alleen maar lastiger. Widholm neemt ons weer mee in het leven van Betty vanuit haar perspectief in de hij/zij vorm, waardoor we als een vogel mooi boven het verhaal hangen en over haar schouders meekijken met alles wat er gebeurd. We worden dicht in haar buurt gebracht doordat we haar gedachtes lezen en haar emoties tot in de kleinste details verfijnd zijn uitgewerkt. De band die we voelden in de vorige boeken ontstaat meteen weer op de pagina’s. We leven met haar mee, willen haar helpen en kunnen niet wachten om te weten hoe het verder met haar gaat.
‘De manier waarop Widholm emoties blootlegt, is om door een ringetje te halen!’
Widholm presenteert ons een emotioneel verhaal, waarin niets is wat het lijkt en geheimen een grote schaduw leggen over het leven van Betty. De schrijfster besteedt dan ook veel tijd aan het ontrafelen van deze emoties waar we als lezer helemaal induiken. Een fijne manier om de beladenheid en de gevoelens van Betty goed over te brengen. Deze mooie beeldende schrijfstijl zien we ook terug in de rest van het verhaal, waarin zintuigelijk waarnemingen ervoor zorgen dat je alles voor je ziet. Daarbij complimenten voor de schrijfster voor haar onderwerpbehandeling. Hoewel het boek over Betty gaat en we haar leven volgen, krijgen we ook een goed beeld van hoe het leven begin 1950 was. Hoe de kloof tussen arm en rijk ervoor zorgden dat vrouwen het niet altijd even makkelijk hadden. Zeker niet op het gebied van veiligheid rondom zwangerschappen. Widholm legde dit al bloot in haar eerdere delen, maar brengt dit ook terug in het derde deel. Een verdiepende laag die dit verhaal net even dat extraatje geeft om het nog meer binnen te laten komen.
‘Steun en toeverlaat’ is wederom een pakkende roman van de hand van Widholm. Haar prachtige manier van het omschrijven van emoties, haar doeltreffende gedetailleerde schrijfstijl en de connectie tussen Betty en de lezer maken dit een verhaal om niet te vergeten. Ik kan niet wachten totdat we het vierde deel kunnen gaan lezen in september!