Haar hele leven probeert Lucy al het juiste te doen voor haarzelf en haar zoontje, maar dat heeft niet de beste uitwerking gehad. Ze heeft geen huis meer, voedt haar zoontje alleen op en moet intrekken bij haar broer om hun een onderdak te kunnen bieden. Maar dan ontmoet ze een knappe man die haar even al haar zorgen laat vergeten. De enige vraag: kan ze hem wel vertrouwen? Volgens haar broer niet… We lezen erover in de nieuwe roman van Sarah Adams ‘The Off-Limits Rule‘.
‘Lucy Marshall has hit rock bottom. After failing to succeed as a single mom in Atlanta, she’s back home and moving in with her older brother, Drew. Reconnecting with her support system is the right thing to do, but Lucy can’t help but feel like a failure. Her four-year-old son deserves the world, and all she can give him is a spare bedroom. But Drew is the sweetest uncle, and some quality time might be exactly what they both need to start fresh. That is until she meets Cooper, her brother’s incredibly hot best friend. When Drew senses something between the two of them, he puts his foot down on any shenanigans. According to him, Cooper is everything Lucy should stay away from: flirtatious, adventurous, and especially noncommittal. But Lucy has been getting the opposite impression so far; Cooper is a genuinely great guy, and she’s starting to catch real feelings. Her whole life, Lucy has tried to do everything right, and look where that’s gotten her—so what if she were to try something wrong?’ (Uitgegeven door Penguin Random House).
Lucy Marshall heeft betere tijden gekend in haar leven. Ze werkte als kapster in een goede salon, kon haar zoontje financieel ondersteunen en hoewel haar appartement flink wat te wensen overliet, had ze wel een dak boven haar hoofd. Wanneer ze wordt ontslagen staat haar leven op zijn kop. Tijd om terug te gaan naar de basis, haar familie in Tennessee om daar in te trekken in de woning van haar broer. Een flinke verandering die gepaard gaat met flink wat worstelingen, maar uiteindelijk haar wel in contact brengt met de charmante Cooper. De beste vriend van haar broer die meteen haar hart steelt. Adams brengt ons met Lucy een complex personage om te volgen, iemand waar je een band mee op kunt bouwen maar die je niet helemaal leert kennen. We zien haar op een moment dat ze helemaal aan de grond zit en niet weet hoe ze haar leven weer moet oppakken. Hierbij krijgen we wat informatie over haar verleden te lezen en vormen we een connectie met Lucy die vooral gebaseerd is op sympathie, want jeetje wat heeft ze het voor haar kiezen gehad. Maar gaandeweg het verhaal zien we bij haarzelf niet echt de wil ontstaan om vooruit te gaan en blijft ze vooral hangen in het verleden. Dit maakt dat ze hier en daar wat klagerig overkomt en je niet dat gevoel krijgt dat je aan het juichen bent voor iemand om erboven op te komen, zoals we bij een feelgood vaak ervaren. Adams weet haar niet helemaal te vangen, maar wat ze wel prachtig naar voren brengt is de band tussen Lucy, haar zoontje en haar broer. Deze is prachtig en ontroerend naar het papier vertaald waardoor je hierbij wel helemaal in hun verhaal mee wordt gezogen.
‘Hoewel het verhaal mij niet helemaal wist te pakken is Cooper zeker een droomman voor menig lezer!’
Adams presenteert dit verhaal met haar vlotte manier van schrijven, waarbij ze vooral in de dialogen overtuigt. Ze brengt ons dialogen die realistisch overkomen en daardoor de personages ook ‘echter’ laten lijken. Hierin slaagt ze vooral bij Cooper. De schrijfster heeft er namelijk voor gekozen om het verhaal vanuit twee perspectieven te beschrijven en zo goed de liefde tussen de twee in beeld te brengen. Met Cooper zet ze een personage neer waar iedere vrouw van droom. Een man die wil zorgen voor Lucy en haar zoontje en daar ook echt alles voor doet. Hoewel het verhaal dan wat haken en ogen heeft rondom het hoofdpersonage Lucy, maakt Adams veel goed met de hoofdstukken die vanuit Cooper zijn geschreven waarin we echt de warmte van een feelgoodverhaal naar voren zien komen!
‘The Off-Limits Rule’ wist mij helaas niet helemaal te overtuigen. Doordat je geen grip krijgt op een van de hoofdpersonages is het lastig om mee te leven met de verhaallijn. Cooper maakt dat zeker voor een gedeelte goed net zoals de vlotte schrijfstijl van Adams.